پویشی به گستردگی یک کشور؛ نذر برای طبیعتی که بیمار است

به گزارش بلاگ پو، خبرنگاران - گروه استان ها: یکی از مالش می گذرد و مردم را می نشاند سر سفره امام حسین(ع)، یکی قدرت بازو و عرق جبینش را خرج این آستان می نماید و خیمه مجلس عزای حسین(ع) را سرپا می نماید و می گرداند و یکی صدا و استعدادش را نذر این خاندان می نماید و در عزای سالار شهیدان و پدر و مادرش به مجالس عزا شور می دهد، عاشق کردن انگار راه و رسم این خاندان است، عاشق که شوی به هر طریقی قدمی برمی داری برای رضایت معشوق، گاهی با مال و توان جسمی ات و گاهی با جان...!

پویشی به گستردگی یک کشور؛ نذر برای طبیعتی که بیمار است

نذر اما کار امروز و دیروز مردمان این دیار نیست، قرن هاست که نذر در جامعه ما در واقع یک نوع توسل به ائمه (ع) و مردان صالح و پاک الهی است. در تعریف لغت آن آمده است نذر آن است که چیز غیر واجب را بر خویش واجب گردانی، این سنت دیرینه و قدیمی بنابر این پیمان و وفای به تسلیم و ادب در برابر خداوند و عین توجه به حق تعالی، توحید و عبودیت او و باعث قرب به خالق هستی است و در سنت و سیره اهل عصمت و طهارت و مؤمنان جریان دارد.

در این میان به عدد انسان های روی زمین راه برای این ادای وفا و تسلیم در برابر خداوند وجود دارد و در میان همه راه و رسم های مرسوم، یک عاشق طبیعت و آفریده های طبیعی خداوند راه دیگری را برگزیده و رواج داده است.

نذری برای احیای طبیعت

احمد بحری، محیط بان باسابقه قمی که از سال 85 کار حفاظت از محیط زیست را در مناطق حفاظت گردیده استان قم شروع نموده است، حالا به کار فیزیکی خود قناعت ننموده و کوشش می نماید که با استفاده از ابزار صفحه اینستاگرام خود، نگهداری از محیط زیست را به عنوان یک ضرورت در جامعه ترویج دهد و با راه اندازی جنبشی بانام نذر طبیعت کوشش می نماید تا برای گونه های حیات وحش در معرض آسیب قدمی برداشته باشد و با جمع آوری کمک های مردمی از نابودی و انقراض بسکمک از این گونه ها جلوگیری کند.

بحری ایده راه اندازی این پویش را حاصل همراهی های خود مردم دانسته و می گوید: در چند سال اخیر که در فضای مجازی و به خصوص اینستاگرام فعال بودم از وضعیت محیط زیست کشور اطلاع رسانی می کردم، مثلاً علوفه های که رایگان در شهرهای مختلف توزیع و آبشخورهایی که ساخته می شد را از طریق صفحه خود در اینستاگرام به اطلاع مردم می رساندم که همین باعث گردیده بود تعدادی از مردم برای کمک در تأمین علوفه یا ساخت آبشخور اعلام آمادگی نمایند.

مثلاً مطلبی در صفحه اینستاگرامم منتشر کردم که توله خرسی که مادرش را از دست داده بود توسط محیط بانان استان گیلان در حال تیمار بود بعدازآن فردی اظهار داشت که می خواهد شیر خشک این توله خرس را تأمین کند، یا خانمی برای تأمین علوفه مورداحتیاج مناطق آسیب پذیر اعلام آمادگی کرد، بحری این کمک های مردمی را جرقه ای برای راه اندازی این پویش بیان نموده و می افزاید: به مرور که این کمک ها به صورت پیغام خصوصی می آمد به ذهنم رسید که اگر این مسئله به صورت فراخوان اعلام گردد کمک هایی بیشتری جذب خواهد شد.

مرگ تدریجی حیات وحش

این محیط بان معتقد است خیلی از مردم علاقه مند به کمک بودند اما این ایده به ذهنشان نرسیده بود که می توانند در طبیعت هم نذر خود را ادا نمایند، خیلی از مخاطبان با همین پست ها به این نتیجه رسیدند که حیوانات در برخی از مناطق حتی ممکن است احتیاجمندتر از انسان ها باشند و می توانند بخشی از نذرهای خود را در این راه خرج نمایند.

حالا آن طور که وی می گوید بعد از فراخوان نذر طبیعت در فضاهای مجازی استقبال مردم قابل توجه بوده است، وی هدف از انتخاب این نام را هم داشتن دست مایه مذهبی و اعتقادی دانسته و می گوید: به این طریق کسانی که به نذر و این امور خیرخواهانه معتقدند متوجه می شوند که می توانند طبیعت را هم به عنوان وسیله و راهی برای ادای نذر خود در نظر داشته باشند.

بحری احتیاج به حمایت از حیات وحش کشور را بسیار مهم و حیاتی ارزیابی نموده و اعتقاد دارد خیلی ها تا به امروز به طبیعت توجه نموده اند و بعضاً از گونه های اهلی حمایت هم نموده اند، اما طبیعت وحشی و گونه های مختلفی از حیوانات وحشی مانند آهوها و بزهای کوهی و این گونه از حیوانات به علوفه و آبشخور احتیاج دارند و به خصوص در استان هایی که با مشکل کم آبی و خشکی دست به گریبان هستند در وضعیت بدی به سر می برند.

به گفته این محیط بان کم آبی های موجود و اوضاع اقلیمی استان های خشک مانند هرمزگان و قم که ذخیره آبی ندارند وضعیت را برای گونه های وحشی آن زیست بوم ها به خصوص در تابستان ها بسیار سخت نموده است، در این نواحی بهتر است که مخازن بزرگی ایجاد گردد که در زمستان از آب باران پر گردد تا بتوان این حیوانات را به وسیله این آبشخورها در فصول دیگر سال سیراب کرد.

رواج یک ارزش

همراهی و دغدغه مردم برای حمایت از محیط زیست در حال افزایش است، آن طور که بحری می گوید: حتی از خارج کشور مانند کشورهای اتریش و آمریکا هم افرادی برای کمک داوطلب شدند، یک انجمن حمایت از حیات وحش در یکی از دانشگاه های آمریکا به این پویش پیوست و اعلام همکاری کرد که می خواهند کمک های خود را در طبیعت ایران مورداستفاده قرار دهند.

به گفته بحری کمک های دریافتی در این پویش تنها منحصر به کمک های نقدی نمی گردد، افرادی اعلام آمادگی نموده اند که می توانند در ساخت آبشخور و یا حمل مصالح و علوفه کمک نمایند، احتیاج نیست همه کمک مالی نمایند، افراد می توانند با کمک های حضوری خودشان در حمل علوفه یا ساخت آبشخورها کمک نمایند، تعدادی از خود کشاورزان این مناطق هم متعهد شدند که در تأمین علوفه مورداحتیاج این حیوانات کمک نمایند.

بحث دارو و درمان این گونه های جانوری از دیگر مسائلی است که با مشکل همراه بوده است و در این طرح کوشش می گردد با کمک های مردمی برای آن هم فکری گردد.

بحری معتقد است: پرندگانی که تیر می خورند یا بالشان بر اثر برخورد با خطوط انتقال برق می شکند تنها یکی از مواردی هستند که احتیاج به درمان و دارو دارند، از طرفی سازمان محیط زیست بودجه و امکانات رسیدگی به همه این موارد را ندارد و مردم می توانند در این راه کمک نماینده باشند و به صورت های نقدی یا حضوری در این امر اداره کل حفاظت محیط زیست را کمک نمایند یا دام پزشکان ساعتی از هفته خود را به درمان حیات وحش اختصاص بدهند که در همین راستا هم یک گروه دوستدار طبیعت به دنبال این هستند که کلینیک تخصصی حیات وحش را راه اندازی نمایند و پیگیر هستیم که در آینده ای نزدیک این مرکز در شهر قم ساخته گردد.

نذری به گستره یک کشور

این پویش که به تنهایی و توسط احمد بحری راه اندازی گردیده بود حالا در بسکمک از استان های کشور نماینده دارد و روزبه روز به حامیان نذر طبیعت افزوده می گردد و در هر استان نماینده استانی کمیته ای را تشکیل داده است و احتیاجهای محیط زیست و طبیعت را در استان خود آنالیز و مراکزی که احتیاج به آبشخور و علوفه دارد را اولویت بندی می نمایند.

کمک ها بر اساس این اولویت بندی ها در شهرهای مختلف توزیع می گردد که یک سری از این افراد از محیط بانان قدیمی هستند و یک سری هم فعالان محیط زیست هستند که برای این کار اعلام آمادگی نموده اند و به این طریق احتیاجهای استان های مختلف احصا گردیده و انجام و گزارش آن به صورت تصویری به مردم ارائه می گردد.

به اعتقاد بحری حفظ طبیعت تنها وظیفه محیط بانان و اداره کل محیط زیست نیست، بلکه همان طور که در اصل 50 قانون اساسی کشور هم آماده است حفظ محیط زیست وظیفه ای همگانی است و همه مردم باید در این راه قدم بردارند.

نذر طبیعت بیش از آنکه راهی باشد برای جمع آوری کمک های مردمی می تواند یک ابزار باشد برای فرهنگ سازی احترام به محیط زیست و حیات وحش کشور، این محیط بان می گوید به دنبال این بودم که این فرهنگ را جا بیندازیم که به طبیعت و محیط زیست کمک بکنیم، آن قدر که به طبیعت در این سال ها آسیب رسانده گردیده و تخریب گردیده است، هرچقدر هم که به طبیعت خدمت رسانی گردد بازهم کم است و شاید این آسیبی که محیط زیست رسانده گردیده است جبران نگردد، اما نذر طبیعت به دنبال این فرهنگ سازی است که هرکدام از مردم به یک محیط بان و یک حافظ محیط زیست تبدیل شوند و همه در حفظ آن کوشا باشند.

راه اندازی جنبش نذر طبیعت فرصتی است برای ما که یادمان بیاید ما پیروی همان دینی هستیم که در فقهش آمده است؛ اگر حیوانی تشنه در معرض مرگ است و آب به اندازه ای نیست که انسان هم حیوان را سیراب را کند و هم وضو بگیرد، فرد باید حیوان را سیراب کند و به جای وضو تیمم کند، دینی که پیغامبرش برای سیراب کردن حیوان تشنه، پاداش خداوند را وعده نموده است.

کشتی کروز: کشتی کروز: سفری لوکس و در عین حال مقرون به صرفه به اقیانوس

منبع: خبرگزاری مهر
انتشار: 14 مهر 1400 بروزرسانی: 14 مهر 1400 گردآورنده: blogpo.ir شناسه مطلب: 1739

به "پویشی به گستردگی یک کشور؛ نذر برای طبیعتی که بیمار است" امتیاز دهید

1 کاربر به "پویشی به گستردگی یک کشور؛ نذر برای طبیعتی که بیمار است" امتیاز داده است | 5 از 5
امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "پویشی به گستردگی یک کشور؛ نذر برای طبیعتی که بیمار است"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید