سرقت موبایل قاپ ها رنگ خون گرفت - بلاگ پو

به گزارش خبرنگاران، شامگاه چهاردهم آبان ماه به مأموران کلانتری خانی آبادنو تهران خبر رسید که پسری 17ساله به نام ابوالفضل از سوی 2موتوسوار چاقو خورده و به شدت مجروح شده است. زمانی که مأموران به محل حادثه رسیدند نوجوان مجروح به بیمارستان منتقل شده بود و آنالیز های اولیه حاکی از آن بود که 2موتورسوار پس از آنکه با چاقو ضربه ای به قلب ابوالفضل زدند موبایلش را سرقت نموده و از محل گریخته اند. درحالی که هنوز هیچ سرنخی از ضاربان وجود نداشت خبر رسید که ابوالفضل به دلیل شدت جراحت در بیمارستان جان باخته است. در این شرایط پرونده روی میز بازپرس شعبه دوم دادسرای جنایی تهران نهاده شد و تحقیقات کارآگاهان جنایی برای دستگیری عاملان این جنایت شروع شد.

• یک سرنخ

تیم تحقیق برای پیدا کردن ردی از زورگیران جنایتکار راهی محل حادثه، یعنی خیابان ماهان در خانی آبادنو شد. آنالیز ها حکایت از این داشت که پسر نوجوان برای خرید از خانه بیرون رفته بود که هدف حمله مرگبار 2موبایل قاپ نهاده شد. در آن محدوده یکی ازمغازه ها مجهز به دوربین مداربسته بود و مأموران به آنالیز تصاویر آن پرداختند و دیدند که سارقان پس از حمله به پسر نوجوان، وقتی با مقاومت وی روبه رو شده اند، با ضربه چاقو او را به قتل رسانده اند. با آنالیز این فیلم تصویر چهره 2قاتل موتور سوار در اختیار پلیس نهاده شد و هم اکنون گروهی از کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی تهران جست وجو برای دستگیری آنها را شروع نموده اند.

• آرزوهای پسرم دفن شد

تا قاتلان پسرم دستگیر نشوند آرام نمی گیرم. این جمله را مادر ابوالفضل با بغض می گوید و گریه امانش نمی دهد. کنار خانه آنها حجله پسر 17ساله اش به چشم می خورد و روی دیوارها پر است از پارچه های مشکی و بنرهای تسلیت.

ابوالفضل پسربزرگ خانواده بود و حالا پدر و مادر و برادرانش در غم از دست دادن او عزادارند. در این شرایط تنها چیزی که کمی آرامشان می نماید، دستگیری قاتلان است. از وقتی این اتفاق غم انگیز و وحشتناک برای خانواده ما افتاد انگار 50سال پیرتر شده ام. مادر داغدار ابوالفضل کمی که آرام می گردد این را می گوید و ادامه می دهد: پسرم متولد 23آذر سال 81بود. چیزی نمانده بود تا تولد 17سالگی اش اما عمرش خیلی کوتاه بود. آنقدر رفتنش غیرمنتظره و ناگهانی بود که هنوز باورمان نشده. ابوالفضل رفته و دیگر کنارمان نیست. پسرم حق زندگی داشت. آرزوهای بزرگی در سر داشت و حالا نمی دانم قاتلان پسرم چطور می توانند سرشان را روی بالشت بگذارند و بخوابند. آنهایی که بی دلیل پسرم را کشتند، چطور می خواهند پیش خدا جواب بدهند و با وجدانشان چه می نمایند؟

ابوالفضل تا کلاس هفتم بیشتر درس نخوانده و بعد درس را رها نموده بود تا کنار پدرش در کارگاه کفاشی کار کند. هر روز از ساعت 8صبح تا 8شب در کارگاه بود و معمولا همراه پدرش به خانه برمی گشت. درست مثل شب حادثه. مادرش می گوید: او نه رفیق باز بود و نه با کسی خصومت داشت. صبح تا شب به فکر کارش بود و آن شب هم طبق معمول همواره کارش که تمام شد به همسرم زنگ زد تا به دنبالش برود. کارگاه کفاشی در بازار بود و از خانه ما تا بازار راه زیادی نبود. با این حال پسرم نمی خواست تنها باشد و شب ها با پدرش به خانه برمی گشت. آن شب هم پدرش به دنبال او رفت. آنها در راه خانه بودند که ابوالفضل در نزدیکی خانه از پدرش خواست توقف کند تا به مغازه برود و شارژ تلفن همراه بخرد. او گفت که بقیه راه را خودش می آید اما دیگر از پسرم خبری نشد.

20دقیقه گذشته بود اما خبری از پسر نوجوان نبود. مادرش که نگران شده بود به موبایل او زنگ زد اما جواب نداد. نگرانی ام بیشتر شده بود. چون سابقه نداشت ابوالفضل بی خبر جایی برود. از پنجره نگاهی به کوچه انداختم که درست همان لحظه زنگ خانه به صدا درآمد. صاحب مغازه لبنیاتی بود که سرکوچه ما مغازه داشت. از من خواست شوهرم را صدا بزنم. شوهرم مقابل در رفت و بعد دیدم دیوانه وار به طرف آمبولانسی که سرکوچه مان توقف نموده بود می دود. تمام بدنم شروع کرد به لرزیدن و فهمیدم این همه دلشوره و نگرانی هایم بیخودی نبوده است.

آمبولانس اورژانس پسر17ساله را که چاقو خورده و به شدت دچار خونریزی شده بود به بیمارستان شهدای هفتم تیر منتقل کرد. در این فاصله پدر ابوالفضل نیز سوار بر ماشینش شده و به همراه همسرش پشت سر آمبولانس در حرکت بودند. وقتی به بیمارستان رسیدیم به من گفتند که ابوالفضل به صورت سطحی چاقو خورده اما بعد شنیدم که چاقو به قلبش خورده و علائم حیاتی ندارد. مادر ابوالفضل ادامه می دهد: ظاهرا به دلیل خونریزی شدید فوت شده بود اما در بیمارستان او را احیا کردند. پس از آن فورا او را به اتاق عمل بردند اما به جراحی نرسید و فوت شد. گویا ضربه خیلی عمیق بوده است.

مادر این نوجوان درخصوص جزئیات حادثه نیز می گوید: پسرم ساعت 10:30شب سرکوچه از ماشین پدرش پیاده شد و به مغازه رفت. پیش از رفتن به مغازه یکی از همسایه ها که از بستگان دورمان بود را دید و شروع کرد به صحبت و احوالپرسی با او. همان لحظه 2نفر که سوار بر موتور بودند به کمین او نشسته بودند. آنها کنار یک سطل زباله ایستاده بودند. راکب موتور کلاه کاسکت به سر داشت اما ترک نشین نه. ابوالفضل برای خرید شارژ وارد مغازه شده و کمی بعد خارج شد. درحالی که گوشی موبایلش در دستش بود به سمت خانه حرکت کرد. همانطور که دوربین ها نشان می دهد ترک نشین موتور پیاده شده و پشت سر پسرم حرکت نموده و به تعقیب او می پردازد. راکب نیز در چند متری او آرام آرام حرکت می کرد که بعد پسرم پیچید داخل کوچه. دیگر دوربین ها صحنه قتل را ثبت ننموده اند چون داخل کوچه دوربینی وجود نداشت.

او می گوید: پسرم از ناحیه قلب چاقو خورده و سارقان موبایلش را سرقت نموده اند. او پس از زخمی شدن روی خودروی سمندی افتاده و همین باعث شده دزدگیر ماشین به صدا در بیاید. صاحب سمند از خانه خارج شد و وقتی پسرم را دید که خون آلود روی زمین افتاده به اورژانس زنگ زد. همان لحظه صاحب مغازه لبنیاتی بالای سر پسرم حاضر شد و فورا به ما موضوع را خبر داد. من به جز ابوالفضل 2پسر دیگر هم دارم. یکی از آنها 13ساله است و دیگری 7ساله. حالا همه ما لحظه شماری می کنیم خبر دستگیری قاتلان ابوالفضل را به ما بدهند تا آرام بگیریم. این مادر داغدار می گوید: گوشی پسرم که سرقت شده حدود 2میلیون تومان ارزش داشت و 3 ماه قبل نیز در همین محل گوشی پسر دیگرم را سرقت کردند. آنها هم سوار بر موتور بودند. حتی بعد از مرگ پسرم شنیدیم که چند روز بعد از این اتفاق، چند خیابان آن طرف تر موبایل سربازی سرقت شده و به او هم چاقو زده اند. حالا نمی دانم او زنده مانده یا نه اما ظاهرا آنها هم سوار بر موتور بودند. ما پیگیر پرونده ایم تا هرچه زودتر نتیجه بگیریم چون پسردسته گلم را فقط به خاطر سرقت یک گوشی با بی رحمی کشتند و فرار کردند.

• این سارقان خشن

هدفم سرقت بود، نه قتل. این جمله کوتاه، معمولا بخشی از دفاعیات سارقانی است که هنگام سرقت مرتکب قتل می شوند. آنها فقط به نقشه ای که کشیده اند فکر می نمایند و هیچ چیز برای شان اهمیت ندارد؛ حتی جان طعمه شان. در این شرایط پلیس همواره به شهروندان توصیه می نماید که نباید در برابر سارقان خشن مقاومت کرد، چرا که ممکن است مقابله با آنها عواقب جبران ناپذیری داشته باشد. در این گزارش به چند مورد از سرقت های مرگبار اشاره می کنیم.

• جنایت در مجیدیه

یکی از مشهورترین سرقت های خونین، قتلی بود که 3پسر نوجوان هنگام قاپیدن کیف مردی در منطقه مجیدیه تهران مرتکب شدند. این جنایت نیمه شب دهم اسفندماه سال88 رخ داد. 3موتورسوار خشن قصد سرقت کیف مردی را داشتند اما وقتی با مقاومت او روبه رو شدند یکی از آنها با چاقو چند ضربه به او زد و جانش را گرفت. آنطور که شاهدان می گفتند سارقان سوار بر یک موتورسیکلت سبزرنگ بودند و چند ساعت قبل و یک روز بعد از این جنایت نیز در شرق تهران مرتکب کیف قاپی شده بودند. درحالی که تحقیقات برای دستگیری سارقان خشن ادامه داشت، مردی پسر 17ساله اش را نزد پلیس برد و گفت او همراه 2نفر از دوستانش کیف قاپی می نماید. تحقیقات از این جوان نشان می داد او یکی از همان کیف قاپانی است که در قتل مرد میانسال در مجیدیه دست دارد. در این شرایط 2همدست وی نیز دستگیر شدند و به قتل در مجیدیه و چند فقره کیف قاپی دیگر اعتراف کردند. تحقیقات نشان می داد عامل قتل یکی از آنها به نام میلاد است. به این ترتیب متهمان در دادگاه کیفری محاکمه شدند و میلاد به قصاص محکوم شد.

• درگیری خونین با سارقان منزل

یکی دیگر از سرقت های خونین که منجر به قتل شد، چند وقت قبل در منطقه مهرآباد جنوبی رخ داد و به دنبال آن کارآگاهان جنایی برای انجام تحقیقات راهی محل حادثه شدند. آنالیز ها نشان می داد 3نفر به قصد سرقت وارد خانه مقتول شده اند اما ناگهان صاحبخانه سر رسیده و با آنها درگیر شده تا مانع فرارشان گردد. جدال مالباخته با سارقان انتها خوشی نداشت چرا که یکی از سارقان برای فرار از مخمصه ای که گرفتار شده بود و به دلیل تجمع مردم از ترس دستگیری، با چاقو ضرباتی به او زد و با پای پیاده فرار کرد.

• کیف قاپ قاتل

کیف قاپی های خونین فقط در پایتخت اتفاق نمی افتد و نمونه های دیگر آن را می گردد در شهرهای دیگر هم دید. مثلا ماجرای سرقت کیف زنی سالخورده در شهر صحنه که به قیمت جانش تمام شد. این جنایت زمانی رخ داد که پسر جوانی قصد داشت کیف زنی 68ساله را در یکی از خیابان های صحنه سرقت کند اما با مقاومت او روبه رو شد و در این شرایط دست به چاقو برد و با ضربات مرگبار او رابه قتل رساند. هرچند پسر جوان توانست از محل جنایت فرار کند اما پلیس با استفاده از سرنخ های به دست آمده او را دستگیر کرد.

کشتی کروز: کشتی کروز: سفری لوکس و در عین حال مقرون به صرفه به اقیانوس